Twee nieuwe uitvaartleiders bij Draagt Elkanders Lasten 

‘Je wilt een houvast zijn, een baken in zee’ 

Draagt Elkanders Lasten heeft er twee nieuwe gezichten bij: Jacob de Vries (62) en Dubbele Bakker (55) zijn inmiddels alweer enige tijd actief als uitvaartleiders.   

Voor beide mannen was het een opvallende carrièremove. Jacob werkte ruim 26 jaar bij GBU, waar iedereen ervan uitging dat hij er zijn pensioen wilde halen. Maar het kriebelde: ,,Ik had beslist geen hekel aan mijn baan en ik werkte er in een fijne groep collega’s. Maar toen een paar jaar geleden de vacature van uitvaartleider in Het Urkerland stond, heb ik toch gereageerd. Destijds werd ik het niet en ging ik gewoon verder met mijn leven. Later heb ik nog eens geïnformeerd naar de mogelijkheid om parttime te werken. Maar met dit werk is het natuurlijk geen optie om te zeggen dat je alleen op vrijdag beschikbaar bent. Ik ging gewoon door bij GBU, totdat Anneke op een dag belde en vroeg of we eens konden praten. Ik weet zelfs nog precies waar ik was en wat ik aan het doen was toen ze belde. Na enkele goede gesprekken vroeg ze: ‘Weet je zeker dat je dit doen wilt?’ en kon ik volmondig met ‘Ja’ antwoorden.” 

Dubbele is sinds 1992 op Urk vooral bekend geworden als transportondernemer. Het bedrijf heet Vebatrans. ,,Maatschappelijk verantwoord ondernemen, dat deden we altijd al wel. Maar in de laatste jaren kreeg ik ook ruimte om er vrijwilligerswerk naast te doen. We hebben een topteam bij Vebatrans, dus dan kan dat. Ik zet me onder andere in voor Caritas. Het is deze week precies een jaar geleden dat een van onze kleinkinderen overleed bij de geboorte. Ik werd er toen opnieuw bij bepaald wat een zegen het is om een eigen plaatselijke begrafenisvereniging te mogen hebben. Als ik dan nu terugkijk, dan was ik eigenlijk verdiepend voorbereid op dit werk en zie ik het dan ook als een roeping.” 

Opleiding in winterseizoen 

Dit najaar beginnen de nieuwe uitvaartleiders aan een opleiding die tot en met het voorjaar zal duren. Daarbij komen allerlei onderwerpen langs: gesprekstechnieken, verzorging, psychologie, materiaalkennis en ondernemerschap. 

In de praktijk wordt Jacob de eerste en fulltime uitvaartleider bij Draagt Elkanders Lasten. Dubbele werkt op oproepbasis. Samen met het verzorgteam nemen ze de bereikbaarheid voor hun rekening. De organisatie is altijd bereikbaar voor families die met een overlijden te maken krijgen. Jacob: ,,Dat is een nieuwe ervaring voor mij. Ik ga, als je dat zo kunt zeggen, alerter slapen.” Dubbele: ,,Voor mij is dat dan weer vertrouwd. Ik weet niet beter dan dat schippers je midden in de nacht bellen over een transport.” 

Beide mannen nemen hun eigen vaardigheden mee naar deze nieuwe functie. Jacob: ,,Ik ontdekte al snel dat het helpt om punctueel te werken. Rondom een overlijden is sprake van allerlei procedures en formulieren. Ik ben altijd gewend geweest om belangrijke zaken goed vast te leggen en protocollen te volgen.” 

Al het regelwerk rondom een begrafenis moet echter in dienst staan van een warme, menselijke gang van zaken. ,,Het is een mooie dienstverlenende functie”, zegt Jacob. ,,In de week die je met een familie optrekt, wil je een houvast zijn, een baken in zee.” 

Dubbele: ,,Je komt bij allerlei soorten gezinnen over de vloer en wat me opvalt is dat je in die korte tijd echt een band kunt opbouwen. En we zijn er écht voor de volle breedte van Urk.” 

Een zekere spanning 

Jacob erkent: ,,Wat ik niet per se verwacht had, is wel degelijk zo: bij dit werk hoort een zekere spanning. Terwijl je de zaken, zeker rondom de afscheidsdienst, zo rustig mogelijk wilt laten verlopen, voel je die spanning wel degelijk. En uiteraard neem je je eigen emoties in dit werk mee. Maar voor de familie is het belangrijk om alles goed te laten verlopen, dus daar richt je je dan op.” 

Dubbele: ,,Het is écht ontzorgen. We willen alles zo goed mogelijk laten verlopen en dat mogen we gelukkig ook biddend doen. Daarbij is het extra mooi om te zien hoe groot het meeleven op Urk is. Dat begint al bij de mensen van de zorg, die hun werk zo liefdevol doen. Daarna de condoleance en belangstelling op zoveel andere manieren. Dat meeleven maakt het verdriet vaak dragelijker.”